Zaman ne zamandı.!
Analarımızın bayramda seyranda, el öpmede filan “Ayansı” geyinip, sair günlerde evin işçisi olduğu,
Hısımı akrabayı sayıp, gidilip gelindiği,
Yazın yanıp yazlıkta yattığımız, kışın ıbıbık çala, çala, tandırda yattığımız,
Yazlıkta yıldızları seyredip, sinema, pavyonlar ve elektrik fabrikasının sesleriyle nennilendiğimiz,
Tandır başında hakiyeden anlatılıp, melengiçle, kırık leblebi yediğimiz,
Düşümüzde “caazi garileri” görüp, padişahın kızına üzüldüğümüz,
Pöçümüz battığında, Çekici Faddım’a çektirdiğimiz zamanlardı.
Biz eski zamanların şanslı çocuklarıydık.

Fotoğraf 1967 Suburcu Caddesi esnafı Adil Öcal, Yaşar Bğyğknacar, Mahir Eyaz — mit Rıdvan Öcal.