Tolstoy, 67 yaşında bisiklet sürmeyi öğrenmeye karar verdi.
Çevresindekiler şaşırdı, hatta gülenler bile oldu.
Ama o aldırmadı.
Çünkü hayatı boyunca bir gerçeği savundu:
“İnsanın gelişimi hiçbir yaşta durmaz.”

O yıllarda Avrupa’da bisiklet yeni yaygınlaşıyordu.
Tolstoy ise sadece ulaşım aracı olarak değil,
irade, denge ve özgürlük simgesi olarak görüyordu onu.
Yere düşmeyi de göze aldı, çünkü yeniyi öğrenmekten utanmadı.

İlk başta zorlandı.
Ama inadına denedi.
Düşe kalka…
Sonunda başardı.

Çünkü asıl mesele pedal çevirmek değil,
hayat karşısında yeniden denemeye cesaret etmekti.

Etrafında “Artık çok geç” diyenler olabilir.
Ama unutma:
Tolstoy bile 67’sinde yeniden öğrenebildiyse,
Senin için de hâlâ bir yol var.

Yaş değil, cesaret belirler rotayı.

— Tolga Akpınar