Kayinvalidem hergun bizi yemeğe çağırıyordu, ben eşim ile başbaşa kalmak istiyordum ama kayinvalidem yüzünden nerdeyse hiç yalnız kalamiyorduk. Eğer gitmezsek küsecegini söylüyor naz niyaz yapıyordu, bizde kırılmasın diye gidiyorduk. Gitmediğimiz zamanlarda de kendisi yaptığı yemekleri bize getiriyor gene birlikte yiyorduk, genc kiz gibi renkli kıyafetler giyoyor sacini surekli degisik yapiyor aslinda cokta guzel oluyor yakisiyordu. Neredeyse her gunumuz birlikte geçiyordu, bundan sonra eşimle basbasa kalmak nerdeyse imkânsız duruma gelmişti. Yıllık iznim yaklaşmisti eşimle tatil planı yaptık izine ayrıldığımda şimdilik tatile 3 gün vardı. O sabah gene kayınvalidem kahvaltıya çağırdı gittik sofrada otururken bana yakışıklı damadım senden birsey isteyeceğim daha tatile gitmenize 3 gün var, siz yokken ben burada sıkılırım beni köye götür oradaki evde kimse yok bağ bahçeyle uğraşırım zaman geçer dedi. Peki annecim öğleden sonra götürürüm dedim, olmaz biraz işlerim var gece gidelim dedi şaşırdım tamam dedim. Ama senin kamyonla gidelim köye bikac eşya götürelim dedi, gece eşyalarıda kamyona yükleyip çıktık, yanıma oturdu, devamlı bana bakıyordu, çok güzel giyinmişti harika görünüyordu köy evine gittik içeri girdik bundan sonra tamamiyle yalnızdık…

Gel otur sana birsey söyleyeceğim dedi. Allahim aklıma Bi dünya şey geldi o an neyapacagimi bilemedim. Çıkıp gitsem ayıp olur, kalsam ne diyecekti acaba derken peki annecim dedim oturdum kanepeye. Bak ben senin kızımla evlenmeni hiç istememiştim ama ne yaptıysam senden vazgecmedi kızım, sende onu bırakmadın ama ne yalan söyleyeyim iyiki evlenmissiniz kızım seninle çok mutlu. Ben son zamanlarda devamlı sizinle süre geçirmeye çalışıyorum zira bu dünyada son birkaç yılım kaldı kanser hastayım bunu kızıma söylemedim dayanamaz o bana ama son yıllarımı sizinle gecirmek kızıma doymak istedim, sen bu hali yadirgarsın diyede sana anlatmak istedim oğlum, bana katlanmak mecburiyetinde kaldığın amacıyla hakkını helal et. Ben kalan zamanımı bu köyde geçireceğim, kızıma iyi bak hep mutlu olun yavrularım dedi. Ah annecim asıl sen bize hakkını helal et affet beni dedim elini öptüm ve oradan ayrıldım. Kendime hala nekadar sinirli oldugumu anlatamam…