Muğla’nın küçük bir köyünde, herkesin birbirini tanıdığı bir yerde yaşandı bu olay.

72 yaşındaki kayınpeder, yıllardır sessiz, ağırbaşlı biri olarak bilinirdi.

Ama gerçek yüzü, o gün ortaya çıktı.

Gelini Zeynep, eşinin şehir dışında olduğu bir gün, kayınpederinin “yardıma ihtiyacım var” çağrısıyla evine gitmişti.

İçeri girdiğinde havanın ağır olduğunu hissetti.

Kapıyı arkasından kilitlediğini fark ettiğinde içini bir korku kapladı.

Kayınpeder, ilk başta masum davranıyormuş gibi yaklaştı.

“Gel bir çay içelim,” dedi.

Zeynep kibarca reddetti, acele işleri olduğunu söyledi.

Ama adam kararlıydı.

Bir anda değişti.

Yüzü kasıldı, gözleri karararak Zeynep’e doğru ilerlemeye başladı.

Zeynep geri çekildi, korku dolu bir sesle:

— “Ne yapıyorsunuz? Uzak durun!” diye bağırdı.

Ama kayınpeder geri adım atmadı.

Ellerini uzattı, niyeti belli olmuştu.

Zeynep bir an bile düşünmeden, eline geçirdiği vazoyu fırlattı.

Vazo adamın omzuna çarptı, sendeledi.

Bu fırsatı kaçırmayan Zeynep, kapıya koştu.

Ama kapı kilitliydi.

Ellerinin titremesine rağmen anahtarı çevirdi ve son anda kendini dışarı attı.

Çığlıklar köy meydanına kadar ulaştı.

Komşular koşarak geldiler.

Zeynep nefes nefese olan biteni anlatınca, herkes donup kaldı.

Polis çağrıldı.

Kayınpeder olay yerinde yakalandı, suçu inkâr etmeye çalıştı ama Zeynep’in ifadesi ve evde bulunan deliller gerçeği ortaya çıkardı.

Muğla’da o gün herkes bir kez daha anladı:

İnsan en büyük ihaneti bazen en yakınınından görebilirdi.

Kayınpeder tutuklandı.

Zeynep ise yaşadığı bu korkunç olaydan sonra köyü terk etti, şehirde yeni bir hayat kurmaya karar verdi.

Ama köyde o gün yaşananlar, uzun yıllar boyunca insanların hafızalarından silinmedi.

Çünkü bazen en sessiz yerlerde, en korkunç sırlar saklanırdı